Gebaseerd op fragmenten uit ‘Lachrymae Pavane’ van John Dowland wil de compositie van Klaas de Vries de afstand in tijd tussen nu en deze in de 16de eeuw voor het zogenaamde “broken consort” geschreven werken omzetten in een denkbeeldige ruimtelijke afstand. De muziek van het verleden komt als het ware vanuit de verte (da lontano) tot ons, als een gefragmenteerde herinnering. Een herinnering die soms vervaagt door ze te hullen in een waas van klanken of plotseling te onderbreken door “eigentijdse” percussieve uitbarstingen. De herinnering kan ook verlopen door fragmenten van de oude composities over elkaar heen te schuiven of op te breken in korte zich herhalende motieven dan wel extreem te vertragen.

In ‘Baldwine Close Ups’ onderzoekt Martijn Padding pure polyfonie op een substantiële manier, met behulp van renaissance technieken zoals canon en palindroom, toegepast in polyfonie: harmonische taal gebaseerd op modaliteit maar in een chromatisch kader geplaatst. In een van de vijf delen van het werk wordt het leven van de intrigerend Engelse componist John Baldwine (16de eeuw) op aanstekelijke manier verteld.

Klas Torstensson richt zich op de brede waaier van kleuren, speeltechnieken en geluidsmogelijkheden van Black Pencil. Zijn stuk 'Colour Consort' is

virtuoos en opzwepend.

​

In 'Heide Midzomer' reflecteert Kate Moore over landschap, tradities en haar eigen identiteit. In haar eigen verbeelding wordt muziek  verbonden met festiviteiten, aanbidding en dans. In dit werk maakt ze een aansluiting tussen tradities die worden bewaard in plattelandssteden en dorpen in Nederland en Zuid-Engeland. 

Roderik de Man, composer-in-residence van het ensemble, onderzoekt het concept van ‘Heimat’ in zijn nieuwe altvioolconcerto voor Esra Pehlivanli, reflecterend op het beroemde romantische lied ‘Aus der Heimath’ van Robert Schumann.

​

Dit in tegenstelling tot het iconische werk van Louis Andriessen vol mechanische patronen en eindeloze kracht; high energy!

​