BUITENGEWONE MUZIEK
​
Ensemble Black Pencil speelt meer dan duizend jaar muziekgeschiedenis in een unieke bezetting van blokfluit, panfluit, altviool, accordeon en slagwerk. Ze worden geprezen om hun veelzijdigheid en creativiteit. Ook wel verrukkelijk ongewoon en zelfs klassiek 2.0 genoemd.
​
​
​
In opdracht van de provincie Flevoland verzorgt Black Pencil de muzikale invulling bij de heropening van vier Flevolandse landschapkunstwerken die onlangs (gedeeltelijk) gerestaureerd zijn: De Groene Kathedraal in Almere, Sea Level en Aardzee in Zeewolde en het Observatorium in Lelystad.
Het ensemble heeft vier topcomponisten gevraagd om zich op locatie te laten inspireren en elk een stuk te schrijven voor een van deze bijzondere landschapskunstwerken. Black Pencil heeft op de Land Art-locaties met hen gewandeld en uitgebreid gebrainstormd, zodat de componisten de energie van de plek konden voelen.
Bij de heropening geeft Black Pencil steeds een concert waarin kunst, natuur en muziek samenkomen. De nieuwe composities worden door het ensemble op locatie in première gebracht.
​
​
​
​
​
(Griekenland, 1963)
​
De Groene Kathedraal is een prachtig concept van Marinus Boezem. Een levensgrote replica van de gotische kathedraal Notre-Dame van Reims waarin Italiaanse populieren de plattegrond vormen. Mijn bezoek aan De Groene Kathedraal was een heel mooie ervaring. Toen ik door het landschapskunstwerk wandelde werd ik oprecht geëmotioneerd. Ik was niet alleen geraakt door het kunstwerk zelf, maar ook door de locatie, omringd door een autoweg, fietspad en nieuwe woonwijk. Alles in harmonie. De compositie heet ook ‘Into Space’.
​
Werelpremière 4 juni 2022, De Groene Kathedraal - Almere / Land Art Weekend
​
​
​
​
Photo Album
(Cyprus, 1969)
​
Observatorium van Robert Morris is een werk over het verstrijken van de tijd. Toen mij werd gevraagd om een muziekstuk te componeren als reactie op dit monumentale werk, was mijn eerste vraag: hoe kan ik in enkele minuten een werk uitdrukken dat verwijst naar die onmetelijkheid van tijd? De basis van mijn stuk is een periodiek elektronisch geluid dat aansluit bij de cycli van de turbines die de locatie omringen. Hieroverheen weerspiegelen cycli van uitzettend en samentrekkend harmonisch materiaal de seizoenscycli, en elk instrument smeedt daarin zijn eigen individuele elastische tijd.
​
Werelpremière 17 juni 2022, Observatorium - Lelystad / Sundation Festival
​
​
​
Interview
(Nederlands,1987)
​
De bekende luchtfoto van Richard Serra’s Sea Level brengt het kunstwerk prachtig in beeld, maar eigenlijk ervaar je de omvang en de betekenis pas ècht als je om het werk heen loopt. In de afdaling ontneemt het massieve beton je langzaam maar zeker het zicht, alsof je het water inloopt. Als je vervolgens weer omhoog loopt ben je je plots zeer bewust van de verlaagde waterspiegel. Deze ervaring heb ik ook in mijn compositie willen vangen. De luisteraar maakt met de oren een wandeling om het werk: een spiegelcanon die zo rigide is als een betonnen muur.
​
​
(Turkije, 1990)
​
In mijn compositie reflecteer ik op mijn eerste wandeling in Aardzee.
De locatie heeft nauwelijks rechte lijnen.
Na de smalle ingang bij de brug, bij het naar rechts draaien wordt de ruimte ineens heel open, waar voor de eerste keer golvende aarde wordt gezien en waar je door de zeebergen kunt wandelen. Dan een groter, ruimtelijk gebied waar het voelde alsof de hele reis vanaf het begin was gepland. Nooit stoppende lijnen, de hele ruimte ondersteboven. Die hele ervaring gaf me een ongewone zoektocht naar contrast, de dialoog tussen opwaartse kracht van golven van de aarde en geaard, stil water dat lang geleden zijn wijsheid vond.
​
​
